Kraje nordyckie to region w północnej Europie, składający się z pięciu głównych państw: Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii i Islandii. Charakteryzują się one wspólnym dziedzictwem kulturowym i podobnymi systemami społecznymi. Te państwa są znane z wysokiego poziomu życia, silnych gospodarek, równości społecznej oraz zaangażowania w ochronę środowiska. Region ten słynie także z malowniczych krajobrazów, fiordów, wysp, lasów oraz licznych atrakcji przyrodniczych. Klimat w krajach nordyckich jest zróżnicowany, od chłodnego na północy do umiarkowanego na południu. Islandia wyróżnia się swoją aktywnością wulkaniczną, a region ten jest również miejscem, gdzie można podziwiać zorzę polarną.

Dania – państwo klocków LEGO

Dania położona najbardziej na południe w regionie nordyckim, jest niewielkim, lecz gęsto zaludnionym krajem składającym się z licznych wysp otoczonych malowniczymi plażami. Graniczy ze Szwecją na wschodzie oraz Niemcami na południu. Most Øresund łączy Szwecję z największą duńską wyspą – Zelandią, podczas gdy Jutlandia, będąca półwyspem, łączy Danię z Niemcami. Fionia, trzecia pod względem wielkości wyspa, jest połączona z Zelandią mostem Wielki Bełt oraz z Jutlandią mostem Mały Bełt. W zakresie polityki, Dania funkcjonuje jako monarchia konstytucyjna, gdzie królowa Małgorzata II nie posiada rzeczywistej władzy politycznej, a najwyższą władzą w kraju jest parlament Folketing. Kraj jest członkiem Unii Europejskiej, choć Dania zachowała koronę jako swoją walutę i jest również członkiem NATO. Świętem narodowym Danii jest 5 czerwca, upamiętniające Ustawę Konstytucyjną z 1849 roku. Forma rządu to monarchia konstytucyjna, a parlament, czyli Folketing, składa się z 179 mandatów. Dania jest członkiem UE od 1 stycznia 1973 roku oraz NATO od 4 kwietnia 1949 roku. Od czerwca 2019 roku premierem jest Mette Frederiksen, członek Socjaldemokratycznej Partii Danii. Pod względem populacji, Dania liczy około 5,9 miliona mieszkańców, co czyni ją najbardziej gęsto zaludnionym krajem w regionie nordyckim. Stolica to Kopenhaga, zamieszkuje około 1,3 miliona ludzi (stan z 2021 roku). Gospodarka w Danii opiera się głównie na różnorodnych źródłach przychodów, z których najważniejsze to ropa naftowa i inne formy energii, przemysł medyczny, produkty rolne, transport oraz usługi informatyczne. Kraj ten odznacza się wysokim poziomem PKB na mieszkańca, osiągającym około 40 400 euro PPS w 2019 roku, co świadczy o stabilnej sytuacji ekonomicznej. Dania, będąca najmniejszym krajem w Regionie Nordyckim, charakteryzuje się korzystnym wykorzystaniem swoich zasobów naturalnych, zwłaszcza dobrych gruntów rolnych. Pomimo niewielkiego obszaru, kraj ten efektywnie gospodaruje, szczególnie w sektorze rolno-spożywczym. Pod względem geografii, Dania posiada różnorodność krajobrazu, obejmując obszary rolne, lasy, jeziora i rzeki.

Wyspy Owcze – duńska autonomia

Wyspy Owcze to malowniczy archipelag na północnym Atlantyku, wyróżniają się rybołówstwem i surowym krajobrazem. Składają się z 18 wysp o zróżnicowanych rozmiarach, połączonych tunelami i promami, tworząc jedno z trzech autonomicznych terytoriów w Regionie Nordyckim. Charakteryzują się nierównym terenem, obejmującym strome klify, trawiaste grzbiety i minimalną ilość drzew. Pod względem polityki to mimo, że Wyspy Owcze są integralną częścią Królestwa Danii, cieszą się szeroką autonomią. Decydującą władzą na archipelagu jest Lagtinget – parlament, który pełni kluczową rolę w kształtowaniu lokalnych spraw. Mimo, że kraj ten nie jest członkiem Unii Europejskiej, utrzymuje umowę dotyczącą połowów i handlu z UE. 29 lipca obchodzone jest święto narodowe znanego jako Ólavsøka, stanowi istotny moment celebracji na Wyspach Owczych. Forma rządu oparta na autonomii w ramach Królestwa Danii uwydatnia specyficzny charakter polityki archipelagu. Lagtinget, złożony z 33 posłów, pełni kluczową rolę w procesie decyzyjnym. Pod względem demografii populacja Wysp Owczych liczy około 53 653 mieszkańców, z niemal połową z nich zamieszkującą stolicę – Tórshavn. To malownicze i wyjątkowe miejsce na mapie Europy Północnej, gdzie surowa przyroda łączy się z unikalnym systemem samorządowym. Gospodarka Wysp Owczych opiera się głównie na rybołówstwie, stanowiącym zdecydowanie najważniejszą gałąź przemysłu. Około 90% eksportu kraju pochodzi z produkcji rybołówstwa, co podkreśla strategiczne znaczenie tej dziedziny dla lokalnej gospodarki. Ponadto żegluga i turystyka odgrywają istotną rolę, stanowiąc kolejne kluczowe sektory przemysłu na tych wyspach. Walutą obowiązującą na Wyspach Owczych jest korona duńska (DKK), co wpisuje się w terytorialną zależność archipelagu od Danii. W kontekście życia zawodowego w krajach nordyckich, Wyspy Owcze prezentują specyficzne wyzwania i perspektywy. Rybołówstwo, jako dominująca branża, wpływa znacząco na strukturę rynku pracy, tworząc unikalne warunki dla mieszkańców tych wysp. Pod względem geografii, Wyspy Owcze składają się z 18 wysp, co stanowi najmniejszą powierzchnię spośród trzech terytoriów autonomicznych w Regionie Nordyckim. Całkowita powierzchnia wynosi 1396 km2, a najwyższym punktem jest góra Slættartindur o wysokości 880 m n.p.m. Linia brzegowa, licząca 1117 km, podkreśla morski charakter archipelagu. Pomimo tego, że Wyspy Owcze nie posiadają granic lądowych, ich gospodarka i społeczność są ściśle związane z otaczającym je Morzem Północnym. Wyspy te charakteryzują się także niewielką ilością jezior i rzek, które zajmują jedynie 9 km2 powierzchni.

Kraj, gdzie króluje zima – Grenlandia

Grenlandia jest zamieszkana od 5000 lat przez ludzi z regionu Arktyki i Europy, stanowi unikatową mieszankę geograficzno-polityczną. Choć geograficznie zlokalizowana na kontynencie północnoamerykańskim, geopolitycznie jest częścią Europy. Jako integralna część Królestwa Danii od 1721 roku, Grenlandia cieszy się szeroką autonomią, szczególnie po rozszerzeniu jej uprawnień w 2009 roku. Niemniej jednak, polityka zagraniczna, bezpieczeństwa i polityka walutowa pozostają poza zakresem tej autonomii. W kwestiach politycznych, Grenlandia nie jest członkiem Unii Europejskiej, choć utrzymuje specjalną umowę dotyczącą połowów. Ponadto jako jeden z krajów i terytoriów zamorskich, posiada specjalne stowarzyszenie z UE. Kraj ten rządzi się samorządem w ramach Królestwa Danii, a jego parlament – Inatsisartut składa się z 31 mandatów. Warto zaznaczyć, że Grenlandia obchodzi swoje święto narodowe 21 czerwca, symbolizujące najdłuższy dzień w roku. Z perspektywy demograficznej, populacja Grenlandii wynosi około 56 600 mieszkańców, z czego niemal 20 000 zamieszkuje stolicę Nuuk. Od momentu przystąpienia do NATO w 1949 roku, Grenlandia uczestniczy w sojuszniczych działaniach obronnych, stanowiąc integralną część członkostwa Danii. Głową państwa jest królowa Małgorzata II, natomiast od kwietnia 2021 roku szefem rządu jest Múte Bourup Egede z partii Wspólnoty ludzkiej – Inuit Ataqatigiit. Grenlandia mimo, że nie jest obecnie członkiem UE, odgrywa istotną rolę w kontekście polityki w krajach nordyckich, podkreślając swoją wyjątkową pozycję na światowej mapie politycznej. Grenlandia, będąca największą wyspą świata, charakteryzuje się unikatową gospodarką opartą głównie na wykorzystaniu bogactw naturalnych. Kluczowymi źródłami dochodu dla tego obszaru są przemysł fok, wielorybnictwo, rybołówstwo oraz łowiectwo. Pomimo znacznej powierzchni pokrytej lodem i lodowcami, kraj ten notuje wzrost dochodów, również dzięki dynamicznie rozwijającej się turystyce oraz części górnictwa. Grenlandia, licząca sobie ponad 2 miliony km², cechuje się dominacją lodu, który pokrywa niemal 80% jej powierzchni. Obszar wolny od lodu, choć mniejszy niż cała Szwecja, stanowi istotny obszar uprawny. Walutą obowiązującą na tym obszarze jest korona duńska (DKK). Grenlandia odgrywa istotną rolę nie tylko ze względu na swoją imponującą geografię, ale także dzięki różnorodności źródeł dochodów i dynamicznemu rozwojowi sektorów takich jak turystyka.

Finlandia – kraj muminków

Finlandia jest krajem położonym na północy Europy, charakteryzuje się malowniczym krajobrazem pełnym jezior i lasów, co sprawia, że jest to idealne miejsce dla miłośników przyrody. Ponadto słynie z zaawansowanego systemu edukacji, który umożliwia jej mieszkańcom uzyskiwanie wysokiego poziomu wykształcenia. Kraj ten jest również znany z kultowych produkcji, takich jak gry Angry Birds, urocze Muminki oraz innowacyjny design. Na północy Finlandia graniczy lądowo z Norwegią i Szwecją, a punkt spotkania trzech granic znajduje się w miejscu zwanym Treriksröset. Finlandia ma granicę lądową z Rosją oraz granicę morską z Estonią i archipelagiem Wysp Alandzkich. W zakresie polityki, Finlandia jest republiką, a głową państwa jest wybierany w bezpośrednich wyborach prezydent, posiadający rzeczywistą władzę w sprawach zagranicznych, decyzjach dotyczących Unii Europejskiej oraz kluczowych kwestiach wojskowych. Parlament jest znany jako Eduskunta/Riksdagen – sprawuje najwyższą władzę we wszystkich pozostałych dziedzinach. Finlandia będąc aktywnym członkiem Unii Europejskiej od 1995 roku, używa euro jako swojej waluty i od kwietnia 2023 roku jest również członkiem NATO. Święto narodowe obchodzone jest 6 grudnia, upamiętniające Niepodległość z 1917 roku. Pod względem ludności, Finlandia liczy niecałe 5,5 miliona mieszkańców, z czego około 1,1 miliona zamieszkuje stolicę Helsinki wraz z jej okolicami. Polityczny krajobraz kształtuje się pod kierownictwem prezydenta Sauli Niinistö oraz premiera Petteriego Orpo, reprezentującego Partie Koalicji Narodowej. Finlandia jest bogata w kulturę i przyrodę, stanowi fascynujący element krajobrazu politycznego krajów nordyckich. Finlandia, znana jako „kraina tysiąca jezior”, charakteryzuje się różnorodnym krajobrazem, gdzie jeziora i rzeki stanowią imponujące 10% powierzchni kraju. Ponadto obszary leśne rozciągające się na blisko dwie trzecie masy lądowej sprawiają, że kraj ten jest jednym z najbardziej lesistych w Europie. Tylko 6% powierzchni Finlandii to pola uprawne, co podkreśla dominującą rolę leśnictwa i przemysłu drzewnego w gospodarce. Gospodarka Finlandii opiera się głównie na trzech kluczowych sektorach: leśnictwie, technologii i przemyśle metalowym. Sektor leśny, wykorzystujący bogactwo lasów, odgrywa istotną rolę w generowaniu dochodów. Jednak równie ważne są zaawansowane technologie, które przyczyniają się do innowacyjności i konkurencyjności kraju, oraz rozwinięty przemysł metalowy. Wspomniane sektory przyczyniają się do imponującego Produktu Krajowego Brutto (PKB) na mieszkańca, który wyniósł 35 100 euro w 2020 roku. Gospodarka finlandzka jest również mocno osadzona w euro, będącym oficjalną walutą kraju. Przenosząc uwagę na geografię, obszar Finlandii obejmuje 338 430 km², z czego 303 890 km² to ląd, a pozostała część to jeziora i rzeki o łącznej powierzchni 34 540 km². Duże obszary gruntów rolnych i ogrodniczych (22 672 km²) stanowią jedynie niewielki odsetek, co podkreśla ograniczone możliwości rolnicze kraju. Imponujące 227 690 km² zajmują lasy. Największym jeziorem jest Saimaa o powierzchni 1377 km², podczas gdy najwyższym punktem kraju jest góra Halti osiągająca 1324 m n.p.m. Znaczna linia brzegowa kontynentu wynosząca 6308 km dodaje dodatkowego uroku temu krajowi.

Wyspy Alandzkie – pod czujnym okiem Rosji

Wyspy Alandzkie, składające się z imponującej liczby 6757 wysp, stanowią malowniczy archipelag położony dokładnie pomiędzy Szwecją a Finlandią. Mimo że są integralną częścią Republiki Finlandii, mieszkańcy Alandów posługują się głównie językiem szwedzkim, co stanowi ciekawy aspekt ich kultury. Największą z wysp jest Fasta Åland, na której umiejscowiona jest stolica archipelagu, Mariehamn. Otaczające je Morze Alandzkie na zachodzie tworzy istotną drogę wodną między szwedzkim obszarem Roslagen a samymi Wyspami Alandzkimi, podczas gdy na wschodzie graniczy z fińskim archipelagiem Åboland. Polityczny krajobraz Wysp Alandzkich jest wyjątkowy. Choć są one częścią Finlandii, posiadają autonomiczny parlament – Lagting, który sprawuje władzę na obszarach o własnym ustawodawstwie. Archipelag utrzymuje neutralność i zdemilitaryzowanie, a jego najważniejszym organem władzy jest wspomniany parlament. Warto podkreślić, że mimo członkostwa Wysp Alandzkich w Unii Europejskiej, ich relacje z UE reguluje specjalny protokół. Stanowi to istotny element utrzymania swobody handlu na promach między Finlandią a Szwecją, gdyż archipelag nie wchodzi w skład unijnego obszaru VAT. Co istotne, 9 czerwca stanowi święto narodowe, upamiętniające dzień uzyskania autonomii Wysp Alandzkich w 1922 roku. Z kolei populacja archipelagu, licząca około 30 000 mieszkańców, czyni go najmniejszym spośród trzech terytoriów autonomicznych w Regionie Nordyckim. Językiem urzędowym jest szwedzki, a jedna trzecia ludności zamieszkuje stolicę, Mariehamn, która w 2022 roku liczyła 11 742 mieszkańców. Wartości te ukazują unikalny charakter i specyfikę Wysp Alandzkich w kontekście politycznym i społecznym. Archipelag Wysp Alandzkich, położony między Finlandią a Szwecją, charakteryzuje się unikalnym krajobrazem z klifami, wrzosowiskami oraz rozległymi obszarami lasów iglastych. Powierzchnia całkowita archipelagu wynosi 1581 km², z czego jedynie 9% stanowi teren nadający się do uprawy. To malownicze środowisko obejmuje liczne jeziora i strumienie, z największym jeziorem Kyrksundet o powierzchni 2,6 km². Najwyższym punktem archipelagu jest Orrdalsklint, osiągający wysokość 129 m n.p.m. Granice Wysp Alandzkich są minimalne, wynoszące jedynie 0,5 km i przebiegają przez latarnię morską Märket, tworzącą granicę z Szwecją. Gospodarka Wysp Alandzkich opiera się na różnorodnych sektorach. Usługi żeglugowe i promowe odgrywają kluczową rolę, wykorzystując strategiczne położenie archipelagu. Turystyka stanowi istotne źródło dochodów, przyciągając odwiedzających swoim malowniczym krajobrazem i bogactwem przyrody. Ponadto przetwórstwo produktów rolnych i rybołówstwa ma znaczący udział w gospodarce, wspierając rozwój lokalnych przedsiębiorstw. Z danych ekonomicznych wynika, że PKB na mieszkańca Wysp Alandzkich osiągnął poziom 36 200 euro w 2020 roku. Walutą obowiązującą na archipelagu jest euro. Owa różnorodność gospodarcza w połączeniu z unikatowym środowiskiem przyrodniczym stanowi fundament stabilności i zrównoważonego rozwoju Wysp Alandzkich.

Islandia – kraina wikingów


Islandia, malownicza wyspa położona na północnym Atlantyku, słynie ze swoich gorących źródeł i pięknych krajobrazów. Republika leżąca na południe od koła podbiegunowego, nie ma bezpośrednich granic lądowych z innymi krajami. Jej najbliższymi sąsiadami są Grenlandia, Norwegia i Wielka Brytania. Politycznie Islandia funkcjonuje jako republika, gdzie prezydent jest wybierany w bezpośrednich wyborach, a formalnie mianuje premiera. Althing, czyli parlament, pełni rolę najwyższej władzy w kraju. Pomimo braku członkostwa w Unii Europejskiej, Islandia jest sygnatariuszem Porozumienia EOG, co sprawia, że uczestniczy w Europejskim Obszarze Gospodarczym. Ponadto Islandia jest członkiem NATO. 17 czerwca to ważne święto narodowe, obchodzone jako Dzień Niepodległości od 1944 roku. Kraj ten zamieszkuje około 387,758 osób, z czego ponad połowa mieszka w stolicy Reykjavíku i jej okolicach. W 2023 roku głową państwa jest prezydent Guðni Th. Jóhannesson, natomiast szefem rządu jest premier Katrín Jakobsdóttir. Islandia, będąc krajem nordyckim, jest także aktywnym uczestnikiem współpracy politycznej w tej części Europy. Powierzchnia Islandii wynosi 103,492 km² i zaskakuje swoim malowniczym krajobrazem, który stanowi głównie obszary pól lawy i lodowców. Pomimo swej rozległości, jedynie nieco ponad 1% ziemi nadaje się pod uprawę roślin, co podkreśla wyjątkowość tego obszaru. Jeziora i rzeki zajmują 2,656 km², natomiast obszar wolny od lodu wynosi 92,692 km², co stanowi znaczną część kraju. W kategorii gospodarki, Islandia czerpie główny dochód z rybołówstwa, a także eksportu aluminium i żelazokrzemu. Jednak w ostatnich latach zaobserwowano dynamiczny wzrost w sektorach biotechnologii, oprogramowania i turystyki, co świadczy o zróżnicowaniu i rozwijającej się strukturze gospodarczej. Współczynnik PKB na mieszkańca w 2020 roku wyniósł imponujące 37,100 EUR, co świadczy o relatywnie wysokim standardzie życia mieszkańców. Walutą obowiązującą na Islandii jest korona islandzka (ISK), a statystyki dotyczące życia zawodowego w krajach nordyckich ukazują stabilność i rozwój tego obszaru. W kontekście geograficznym, Islandia, choć dwa i pół razy większa od Danii, posiada imponującą linię brzegową o długości 6,088 km oraz liczne jeziora, z największym z nich – Þingvallavatn o powierzchni 82 km².

Kraina Fiordów – Norwegia

Norwegia dla wielu osób kojarzona jest głównie z dwoma dominującymi elementami: ropą naftową i malowniczymi górami. Kraj ten fascynuje pięknymi krajobrazami, obejmującymi urokliwe plaże i imponujące klify na południu, malownicze góry pośrodku kraju oraz zjawiskowe zorze polarne na Przylądku Północnym. Kraj jest pełen kontrastów, z pasmami górskimi, ogromnymi lasami i rozległymi obszarami pustymi. Jednak tylko około 3% gruntów przeznaczone jest pod uprawy rolnicze, co dodatkowo podkreśla dzikość i niezwykłość norweskiej przyrody. Zróżnicowane krajobrazy odzwierciedlają się w liczbie ludności, która wynosi około 5,3 miliona, z czego 1,2 miliona ludzi zamieszkuje stolicę – Oslo. Norwegia jest monarchią konstytucyjną, gdzie król Harald V nie posiada rzeczywistej władzy politycznej. Decydującą rolę odgrywa parlament, czyli Stortinget. Pomimo braku członkostwa w Unii Europejskiej, Norwegia jest integralną częścią Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz jest członkiem NATO. 17 maja to szczególnie ważne święto narodowe w Norwegii, upamiętniające podpisanie Konstytucji w 1814 roku. Kraj ten utrzymuje się w formie monarchii konstytucyjnej, a na czele państwa stoi król Harald V. Obecnie premierem (od września 2021 roku) jest Jonas Gahr Støre. Norwegia mimo nieco mniejszej populacji niż Dania, rozciąga się na obszarze znacznie większym niż jej sąsiedzi. Oslo i jego okolice, z populacją około 1,4 miliona ludzi, stanowią jedno z głównych skupisk ludności w kraju. W 2023 roku populacja Norwegii osiągnęła liczbę 5.488.984. Gospodarka Norwegii opiera się głównie na wydobyciu i eksporcie ropy i gazu podmorskiego, co stanowi największe źródło dochodu narodowego. Innymi istotnymi sektorami przemysłowymi są rybołówstwo, stal, żegluga i turystyka. Norwegia charakteryzuje się wysokim standardem życia, a PKB na mieszkańca wynosił 45 700 euro w 2020 roku. Walutą kraju jest korona norweska (NOK). Geograficznie Norwegia to kraj otoczony morzem, posiadający rozległą linię brzegową. Krajobraz jest zróżnicowany, obejmując głębokie doliny i wysokie góry, z najwyższym szczytem Galdhøpiggen, sięgającym 2469 metrów nad poziomem morza. W skład Norwegii wchodzą również wyspy Svalbard i Jan Mayen. Norwegia ma obszerne obszary wodne, w tym jeziora i rzeki, zajmujące łącznie 18 351 km2. Powierzchnia lądowa kraju to 305 420 km2, z czego 8103 km2 to grunty orne i obszary upraw ogrodniczych. Lasy zajmują imponujące 125 301 km2, a największym jeziorem jest Mjøsa o powierzchni 365 km2. Galdhøpiggen, sięgający 2469 m n.p.m., jest najwyższym punktem kraju. Linia brzegowa kontynentu sięga 28 953 km, a granice Norwegii mają łączną długość 2562 km, z najdłuższym odcinkiem 1630 km, dzielącym ją ze Szwecją, oraz 736 km z Finlandią i 196 km z Rosją. Obszar lądolodów i lodowców śródlądowych wynosi 2790 km2.

Kraj wielu kontrastów – Szwecja


Szwecja, największy kraj w regionie nordyckim, charakteryzuje się nie tylko imponującą populacją, ale również znaczącym wpływem na światową scenę gospodarczą. Jest to miejsce, które wielu kojarzy ze znanymi meblami składanymi w płaskich opakowaniach przez firmę Ikea, innowacjami oraz produkcją żelaza i stali. Co więcej, kraj ten dedykuje imponujące 3% swojego PKB na badania i rozwój, co podkreśla jego zaangażowanie w dziedzinie innowacji. Geograficznie Szwecja sąsiaduje lądowo z Norwegią na zachodzie i Finlandią na północnym wschodzie, prezentując jednocześnie urozmaicone wybrzeża zwrócone w kierunku nordyckich sąsiadów, takich jak Dania, Norwegia, Wyspy Alandzkie i Finlandia. Jeśli chodzi o politykę, Szwecja jest monarchią konstytucyjną, gdzie rola króla Karola XVI Gustawa nie obejmuje realnej władzy politycznej. Parlament, czyli Riksdagen, stanowi najwyższą instytucję kraju. Pomimo bycia członkiem Unii Europejskiej, Szwecja zdecydowała się zachować koronę jako swoją walutę i nie należy do NATO. 6 czerwca, obchodzone jest Święto Narodowe, w którym Szwedzi celebrować mogą swoją narodową tożsamość. Monarchia konstytucyjna, z królem Karolem XVI Gustawem jako głową państwa, współpracuje z premierem Ulfem Kristerssonem, liderem Szwedzkiej Partii Umiarkowanej, który kieruje rządem od października 2022 roku. Pod względem demografii Szwecja może poszczycić się najliczniejszą populacją w regionie nordyckim, osiągającą 10,5 miliona mieszkańców. Spośród nich blisko 2,5 miliona zamieszkuje tereny wokół stolicy – Sztokholmu, podkreślając równocześnie słabo zaludnioną północną część kraju. W 2023 roku liczba ludności kraju wynosiła 10.521.556. Szwecja, jako główny eksporter towarów i usług, odgrywa istotną rolę na arenie międzynarodowej. Jej najważniejszymi produktami eksportowymi są elektronika, maszyny, samochody, papier, żelazo i stal, co przyczynia się do stabilności i siły gospodarczej kraju. Znakomita struktura gospodarcza sprawia, że Szwecja cieszy się uznaniem wśród krajów nordyckich. Pod względem życia zawodowego, kraje nordyckie charakteryzują się wysokim standardem życia i zrównoważonym rozwojem społeczno-gospodarczym. Świadczy o tym również wysoki dochód narodowy na mieszkańca, który w 2020 roku wyniósł imponujące 38 200 euro. Walutą, która odzwierciedla siłę ekonomiczną kraju jest korona szwedzka (SEK). Przeszłość Szwecji ma korzenie w podziale na historyczne regiony, takie jak Svealand, Götaland i Norrland. Jednak obecnie kraj ten jednoczy się w ramach wspólnej gospodarki i społeczeństwa. Pod względem geografii, Szwecja prezentuje imponujące krajobrazy, obejmujące obszerne jeziora, rzeki, lasy iglaste oraz obszary rolnicze. Znakomita część kraju zajmują jeziora i rzeki o łącznej powierzchni 40 124 km², a równocześnie posiadając rozległe obszary rolnicze i lasy iglaste. Jezioro Vänern, o powierzchni 5648 km² jest największym jeziorem w kraju. Warto również zaznaczyć, że Szwecja ma rozwiniętą sieć granic, osiągając łączną długość 2205 km, z których 586 km to granica z Finlandią, a 1619 km z Norwegią. Krajobraz ten obejmuje imponujące obszary lodowe i lodowce o powierzchni 283 km². Względy geograficzne, bogactwo naturalne oraz rozwinięta gospodarka sprawiają, że Szwecja odgrywa istotną rolę nie tylko na mapie nordyckiej, ale również w kontekście globalnym.

Fot: Flickr / aut. Jon Rowley