Carl Gyllenborg był szwedzkim pisarzem i politykiem, który w swoim czasie był jednym z najbardziej wpływowych ludzi w Szwecji. Gyllenborg urodził się w rodzinie arystokratycznej i otrzymał staranne wykształcenie, które umożliwiło mu karierę polityczną. W 1710 roku został mianowany sekretarzem króla Karola XII i wkrótce awansował na stanowisko kanclerza. W ciągu swojej kariery był także ambasadorem w Rosji i Francji. Jako pisarz, Gyllenborg był znany z satyrycznych i krytycznych utworów, w których krytykował zarówno szwedzką arystokrację, jak i Kościół. Jego najbardziej znanym dziełem jest satyra „Mysze”, w której krytykuje społeczność szwedzką poprzez alegoryczną historię o myszach, które stają się bogatsze i bardziej skorumpowane, im dłużej żyją.

Gyllenborg był także znany z uczestnictwa w klubie literackim „Róża”, który skupiał wielu znanych pisarzy i intelektualistów Szwecji w XVIII wieku. Carl Gyllenborg był jednym z czołowych przedstawicieli tzw. epoki wolteriańskiej w Szwecji, która była inspirowana filozofią oświecenia i ideami Woltera. W swoich dziełach Gyllenborg często poruszał kwestie wolności, tolerancji i równości, co było charakterystyczne dla tego okresu w historii sztuki i kultury. Jego polityczna kariera również była bardzo udana. Jako kanclerz był odpowiedzialny za zarządzanie królewską kancelarią i zajmował się sprawami państwowymi. Dzięki swojemu talentowi dyplomatycznemu odnosił sukcesy w negocjacjach międzynarodowych i przyczynił się do poprawy relacji Szwecji z Rosją i Francją. Gyllenborg był także mecenasem sztuki i literatury. Wspierał wielu pisarzy i artystów, w tym poety Bellmana, który stał się jednym z największych poetów szwedzkich XVIII wieku. Jego wpływ na szwedzką kulturę był tak duży, że często jest uważany za jednego z najważniejszych przedstawicieli szwedzkiego oświecenia. Jego wpływ na szwedzką kulturę był ogromny, zarówno jako pisarz, jak i polityk. Jego dzieła, szczególnie „Mysze”, stały się klasykami szwedzkiej literatury i są czytane i analizowane do dzisiaj.