Fińska minister spraw zagranicznych Elina Valtonen rzuca wyzwanie Rosji i Ameryce jednocześnie, odrzucając rozmowy z Putinem i proponując Europie odpowiedź na taryfy Trumpa. W cieniu narastających napięć geopolitycznych Finlandia wybiera twardą linię: więcej sankcji na Moskwę i gotowość do wojny handlowej z Waszyngtonem. Jak donosi Yle News, Valtonen jasno stawia sprawę – teraz nie czas na negocjacje z Kremlem, lecz na ekonomiczny nacisk i strategiczną cierpliwość.
Z tego artykułu dowiesz się:
- Valtonen podkreśla, że Finlandia nie powinna teraz sięgać po telefon do Moskwy, stawiając na sankcje zamiast rozmów.
- Prezydent Stubb proponuje rozejm na 20 kwietnia, ale USA nie spieszą się z poparciem – Valtonen liczy na niecierpliwość Trumpa.
- W odpowiedzi na nowe cła Trumpa minister sugeruje wzajemne taryfy UE, choć ostrzega przed eskalacją wojny handlowej.
Finlandia zdaje się definitywnie zrywać z rolą mediatora. W sobotnim wywiadzie dla programu Ykkösaamu w Yle, minister spraw zagranicznych Elina Valtonen z Partii Koalicji Narodowej (NCP) postawiła sprawę jasno: telefon do Władimira Putina nie wchodzi w grę. „Teraz nie jest czas, by dzwonić do Putina” – oznajmiła z przekonaniem, dystansując się od słów prezydenta Alexandra Stubba, który zaledwie kilka dni wcześniej sugerował, że w przyszłości dialog z Rosją będzie nieunikniony. Valtonen ma inną wizję – zamiast rozmów proponuje zaostrzenie sankcji, które jej zdaniem mogą złamać gospodarkę Rosji.
– Oni nie są w stanie prowadzić tej wojny w nieskończoność – przekonywała, wskazując na rosnące ceny konsumenckie i narastające niezadowolenie społeczne w Rosji jako dowody skuteczności presji ekonomicznej. Według niej, gdyby świat wcześniej zdecydował się na surowsze sankcje, sytuacja na Ukrainie mogłaby wyglądać zupełnie inaczej – to oskarżenie pod adresem tych, którzy woleli łagodniejsze podejście.
Na drugim froncie pojawia się Donald Trump i jego nowa polityka celna, która od soboty 5 kwietnia 2025 roku uderza w Europę. Prezydent USA wprowadził 10-procentowe cła na import z wielu krajów i aż 20-procentowe na państwa UE, co dla Finlandii – kraju zależnego od eksportu – oznacza realne kłopoty. Valtonen odniosła się do spotkania Stubba z Trumpem na Florydzie, gdzie fiński prezydent proponował zawieszenie broni w wojnie na Ukrainie od 20 kwietnia. Data ta, ustalona podczas paryskiego szczytu koalicji 30 państw (w tym UE, Kanada, Norwegia, Wielka Brytania, Australia i Turcja), miała być krokiem ku deeskalacji. Ale Trump, znany z niecierpliwości w negocjacjach i zamiłowania do twardych umów, nie zadeklarował poparcia.
– Stany Zjednoczone nie będą przyglądać się temu zbyt długo – mówiła Valtonen, sugerując, że Amerykanie mogą wkrótce wymusić jakieś rozstrzygnięcie. Pytanie brzmi: czy będzie to rozejm na warunkach Stubba, czy raczej chaos na warunkach Trumpa?
Cła na USA to obowiązek
Nie poprzestając na krytyce Moskwy, Valtonen przeszła do ofensywy wobec Waszyngtonu, proponując Europie wprowadzenie wzajemnych ceł na USA. „Sytuacja byłaby szczególnie szkodliwa, gdyby taryfy i kontrtaryfy pozostały w mocy” – ostrzegła, podkreślając, że wojna handlowa nie leży w niczyim interesie. Jednocześnie widzi w tym szansę na negocjacje z Trumpem, którego cła mogą być kartą przetargową w większej grze. Dla Finlandii, której gospodarka opiera się na otwartych rynkach, to ryzykowna strategia – z jednej strony Helsinki nie chcą antagonizować USA, z drugiej nie zamierzają bezczynnie przyjmować ciosów. Valtonen zdaje się balansować na cienkiej linie, próbując znaleźć złoty środek między konfrontacją a dialogiem. Czy Europa, rozdarta między własnymi interesami a presją zza oceanu, poprze jej stanowisko? To może być test jedności Unii w czasach, gdy Trump ponownie dyktuje globalne tempo.
W tle tych wydarzeń rysuje się szerszy obraz zmiany fińskiej polityki zagranicznej. Kraj, który przez dekady budował swoją reputację na neutralności i ostrożnym lawirowaniu między Rosją a Zachodem, dziś staje się jednym z liderów twardej linii wobec Moskwy. Odrzucenie dialogu z Putinem to nie tylko pragmatyczna decyzja w obliczu wojny na Ukrainie, ale i sygnał dla regionu – od krajów bałtyckich po Polskę – że era miękkich gestów dobiegła końca. Jednocześnie propozycja kontrtaryf na USA pokazuje, że Finlandia nie zamierza być pionkiem w grze wielkich mocarstw. Valtonen zdaje się mówić: w świecie Putina i Trumpa naiwność to luksus, na który nas nie stać. Ale ta nowa asertywność niesie ryzyko – zarówno ekonomiczne, jak i geopolityczne. Czy Helsinki są gotowe na konsekwencje, jeśli ich bluff zostanie sprawdzony?
Fińska minister nie ogranicza się do diagnozy – proponuje działanie. Zaostrzenie sankcji na Rosję ma nie tylko osłabić Kreml, ale i pokazać światu, że Europa potrafi grać ostro. Z kolei kontrtaryfy na USA to nie tylko odpowiedź na Trumpa, ale i próba odzyskania inicjatywy w relacjach transatlantyckich. To ambitny plan, który wymaga jednak współpracy całej UE – a ta, jak wiemy, nie zawsze mówi jednym głosem. Valtonen stawia na przyszłość, w której Finlandia nie jest już cichym obserwatorem, lecz aktywnym graczem. Czy to początek nowej ery w nordyckiej dyplomacji, czy raczej ryzykowny eksperyment, który może zakończyć się fiaskiem? Odpowiedź zależy od tego, jak zareagują Moskwa, Waszyngton i Bruksela – a każdy z tych graczy ma swoje własne reguły gry.
Wnioski
- Odrzucenie dialogu z Putinem i nacisk na sankcje pokazują, że Finlandia wierzy w ekonomiczne uduszenie Rosji – ale sukces zależy od globalnej solidarności.
- Brak poparcia USA dla rozejmu i nowe cła stawiają UE przed dylematem – ugiąć się czy walczyć, ryzykując wojnę handlową z nieobliczalnym prezydentem.
- Twarda linia Valtonen może zainspirować region do większej asertywności, ale ceną będzie wystawienie się na celownik zarówno Rosji, jak i USA.
Fot. Yle news
Źródło: Yle news