Epoka wikingów, która trwała od około 793 do 1066 roku, była okresem intensywnej aktywności wikingów na całym obszarze Morza Bałtyckiego, północnej Europy i Atlantyku. Wikingowie byli znanymi handlarzami, podróżnikami, osadnikami i wojownikami, którzy wpłynęli na historię krajów nordyckich w wielu różnych sposobów. Wikingowie mieli duży wpływ na kulturę i religię krajów nordyckich. Ich mitologia i wierzenia wpłynęły na kulturę skandynawską, a także na język staronordyjski, który stał się lingua franca wikingów. Wikingowie wprowadzili również nowe technologie, takie jak sztuka żeglowania, co umożliwiło im odkrycie nowych ziem i zwiększenie swojej ekspansji.
W co właściwie wierzyli wikingowie?
Wierzenia religijne Skandynawów, ich mitologia, bogowie, byli częścią religii Germanów dziedziczących wiele elementów od starożytnych Celtów, ale również od innych ludów indoeuropejskich. Religia praktykowana wśród Skandynawów epoki wikingów to przede wszystkim wiara w różnych bogów, manifestująca się składaniem im ofiar i noszeniem przedmiotów będących ich symbolami a mającymi zapewnić nosicielom pomyślność i szczęście. W Skandynawii zachowała się pamięć o rożnych istotach nadprzyrodzonych, na przykład trollach, niektóre święta są jeszcze z czasów pogańskich, nawet prastare kulty płodności nie zaginęły, niektórzy rolnicy nadal na wiosnę malują kamienne fallusy stojące na ich polach.
Historia wikingów – ekspansje i osiągnięcia
Wikingowie to grupy ludzi z terenów Skandynawii, którzy między VIII a XI wiekiem dokonywali wielu wypraw łupieżczych i handlowych po Europie, w tym na Wyspy Brytyjskie, Francję, Hiszpanię, Włochy oraz na wschodnie wybrzeża Bałtyku i Rosji. Ich ekspansja przyczyniła się do powstania państw skandynawskich oraz zawału państwa Franków. Początkowo wikingowie byli znani głównie jako łupieżcy, którzy przemierzali morza i rzeki, niszcząc osady i miasta, kradnąc bogactwa i porwując ludzi jako niewolników. Jednak wraz z upływem czasu, wikingowie zaczęli rozwijać swoje umiejętności handlowe, a także zajmować się rolnictwem i rzemiosłem. Powstały liczne osady handlowe, w tym Handelshof Birka, Haithabu, Dublin czy Nowogród Wielki. Wikingowie zasłynęli również z budowy i pływania na swoich charakterystycznych łodziach, takich jak długie łodzie wojenne, które umożliwiały im szybkie przemieszczanie się po wodach oraz ataki z zaskoczenia. Wikingowie byli dobrze uzbrojeni, a ich broń była bardzo skuteczna, co pozwalało im na zdobywanie wielu wrogich miast i ziem.
Sztuka wikingów
Sztuka wikingów była bardzo zróżnicowana i obejmowała rzeźbę, malarstwo, rysunek oraz poezję. Wikingowie wykonywali precyzyjne rzeźby z drewna, kamienia i kości, często przedstawiające postacie ludzkie, zwierzęta lub symbole religijne. Malarstwo wikingów zdobiło różne przedmioty, takie jak broń, tarcze, szaty i łodzie, a motywem przewodnim były geometryczne wzory i linie. Rysunki wikingów przedstawiały postacie ludzkie i zwierzęta, a także symbole religijne, takie jak runy. Wikingowie tworzyli również wiele form poetyckich, takich jak hymny, pieśni i sagi. W sztuce wikingów często pojawiały się motywy związane z religią nordycką i życiem codziennym, a charakterystyczne dla niej są geometryczne wzory i dbałość o detale.
Życie codzienne
Wikingowie to społeczeństwo, które żyło na terenach dzisiejszej Skandynawii w okresie między VIII a XI wiekiem. Ich życie codzienne było skomplikowane i obejmowało wiele dziedzin, takich jak struktura społeczna, rolnictwo, handel i życie na morzu. Struktura społeczna wikingów opierała się na trzech grupach: jarlach (wysocy rangą wojownicy), bondach (rolnicy i rzemieślnicy) oraz þrallach (niewolnicy). Jarlowie byli elitą społeczną, którzy posiadali dużą władzę i kontrolowali wiele aspektów życia społecznego. Bondowie stanowili większość społeczeństwa i zajmowali się rolnictwem oraz rzemiosłem, a þrallowie byli niewolnikami, którzy służyli wikingom w różnych pracach. Rolnictwo było bardzo ważnym elementem życia wikingów. Wikingowie uprawiali zboże, warzywa i hodowali zwierzęta, takie jak bydło, kozy i owce. Wikingowie także zajmowali się rybołówstwem, zwłaszcza na wybrzeżach. Handel był również ważnym aspektem życia wikingów. Wikingowie handlowali m.in. futrami, skórami, drewnem, metalem, a także niewolnikami. Handel odbywał się drogą morską i lądową, co przyczyniło się do ekspansji wikingów w różnych częściach Europy. Życie na morzu było nieodłącznym elementem życia wikingów. Wikingowie byli znani ze swoich umiejętności żeglarskich i dokonywania wypraw łupieżczych na różne terytoria. Łodzie wikingów były dobrze przystosowane do żeglugi w trudnych warunkach, a wikingowie korzystali z kompasów Jedną z głównych przyczyn upadku wikingów było osłabienie siły ich floty. Przyczyną tego były problemy z wewnętrzną organizacją i zarządzaniem, a także konflikty wewnętrzne między poszczególnymi grupami wikingów. Inne czynniki, takie jak wzrost siły państw europejskich, wpłynęły również na osłabienie pozycji wikingów.
Fot: Pixabay / aut. GioeleFazzeri