Rząd Szwecji skupia się na wzmacnianiu gotowości kraju w obliczu potencjalnych scenariuszy, takich jak zwiększona gotowość bojowa kraju i przewidywania sytuacji wojennych. Priorytetem jest analiza dostępu do produktów opieki zdrowotnej oraz utrzymanie funkcji społecznie istotnych. W kontekście wydarzeń światowych, szczególnie wojny w Europie, istnieje potrzeba szybkiego opracowania ścieżki gwarantującej wysokie tempo przy jednoczesnym długoterminowym budowaniu gotowości dostaw. Rząd podejmuje działania, aby wzmocnić obronę cywilną, ze szczególnym naciskiem na system opieki zdrowotnej, uznawaną za kluczowy element odporności kraju.

Minister Billström podkreślał na konferencji, że obecne wyzwania geopolityczne wymagają aktywnego zaangażowania Szwecji w kształtowanie przyszłego bezpieczeństwa regionu. Zwracał uwagę na planowane członkostwo w NATO jako kluczowy krok, przynoszący zarówno nowe możliwości, jak i wielką odpowiedzialność. W kontekście zagrożenia ze strony Rosji Minister podkreślał konieczność przewidzenia konfrontacji i ograniczenia wpływu tego kraju na region. Wsparcie dla Ukrainy zostało uznane za główne zadanie polityki zagranicznej, a umowa o współpracy obronnej z USA jest strategicznym kamieniem milowym. Ważne jest również umocnienie współpracy regionalnej, zwłaszcza w kontekście członkostwa Szwecji i Finlandii w NATO, co Minister Billström uznał za historyczną szansę na jednolite rozwiązania w dziedzinie polityki bezpieczeństwa.

Podczas konferencji w Sälen, Minister Obrony Cywilnej Carl-Oskar Bohlin przedstawił dwa kluczowe zadania. Pierwsze polega na wzmocnieniu wsparcia MSB dla planowania podmiotów cywilnych w przypadku podwyższonej gotowości w okresie wojny. Drugie zadanie obejmuje analizę dostaw produktów opieki zdrowotnej w sytuacjach awaryjnych. MSB ma rozwijać wsparcie dla cywilnych aktorów oraz opracować model analizy podaży dla zapewnienia długoterminowej gotowości dostaw. Ostateczne raporty dotyczące tych działań mają zostać przedstawione w określonych terminach.

Minister Obrony Pål Jonson wygłosił przemówienie na konferencji Folk och Försvar, podkreślając rosnące zagrożenia dla Europy, szczególnie w kontekście wojny na Ukrainie. Jonson podkreślił konieczność zwiększenia sił obronnych Szwecji i jej roli w NATO, uwzględniając nauki z aktualnych wydarzeń. Minister zwrócił uwagę na potrzebę mobilizacji, wzmocnienia przemysłu obronnego, innowacyjności i szybkiego rozwoju zdolności obronnych. Ostatecznie apelował o jedność i gotowość do obrony kraju, demokracji i stylu życia.

Minister Sprawiedliwości Gunnar Strömmer podkreślał, że Szwecja stoi w obliczu trzech głównych zagrożeń: terroryzmu, wrogich działań państwowych i przestępczości zorganizowanej. Wskazał na konieczność zacieśnienia działań w obliczu narastających problemów bezpieczeństwa, od ataków terrorystycznych po wzrost przestępczości zorganizowanej. Ministrowi zależy na wzmocnieniu środków przymusu i przeciwdziałaniu werbowaniu dzieci do gangów. Podkreślił także konieczność długoterminowej strategii przeciwko terroryzmowi, a rząd ogłosił nową jednolitą strategię narodową w tym zakresie. Minister wyraził przekonanie, że poprzez spokój, solidarność i budowanie odporności społeczeństwa, Szwecja może stawić czoła wyzwaniom i zachować swoją wolność i otwartość.

Szwedzki rząd ogłosił w nowym roku plany utworzenia nowej narodowej strategii przeciwko brutalnemu ekstremizmowi i terroryzmowi. Premier Ulf Kristersson podkreśla potrzebę jednolitego podejścia wobec rosnącego zagrożenia. Strategia ma obejmować cztery obszary: zapobieganie, reagowanie na ataki, ochrona społeczeństwa i zarządzanie sytuacją. Władze mają do 20 lutego 2025 r. dostarczyć częściowy raport, a raport końcowy ma być złożony do 1 września 2026 r.

Czekamy na NATO

Szwecja ma długą historię neutralności, która zaczęła się po utracie terytorium na rzecz Rosji podczas wojen napoleońskich w 1812 roku. Polityka bezpieczeństwa pozwoliła jej zdystansować się od zmieniających się sojuszy militarnych w Europie podczas XIX wieku. Koncepcja totalnej obrony Szwecji została wprowadzona w okresie powojennym i pierwotnie składała się z czterech elementów: obrony wojskowej, obrony cywilnej, obrony gospodarczej i obrony psychologicznej. Obrona gospodarcza – plany awaryjne mające na celu zabezpieczenie żywności i innych niezbędnych zasobów podczas kryzysu lub wojny – można opisać jako cywilny odpowiednik kompleksu przemysłu wojskowego.
Współpraca prywatno-publiczna była kluczowa dla wysiłków obronnych podczas zimnej wojny, ale została zaniechana i porzucona później. Pomimo tego, Szwecja nadal utrzymywała pewien poziom organizacji, który był obszerny z międzynarodowej perspektywy. Współcześnie Szwecja stanęła przed największą zmianą w swojej polityce obrony i bezpieczeństwa od ponad 200 lat – chodzi oczywiście o akcesję do NATO. Według Szwedzkiej Komisji Obrony, jest to w interesie narodowego bezpieczeństwa Szwecji, aby bronić niezależność, suwerenność i integralność terytorialną kraju. Planowane członkostwo Szwecji w NATO może mieć znaczący wpływ na bezpieczeństwo kraju i regionu. Przynależność do NATO może przynieść Szwecji dodatkowe gwarancje bezpieczeństwa poprzez zasady obrony zbiorowej, które są podstawą sojuszu. W praktyce oznacza to, że atak na jedno państwo członkowskie jest traktowany jako atak na cały sojusz, co może odstraszać potencjalne zagrożenia. Jednak członkostwo w NATO wiąże się również z pewnymi zobowiązaniami. Państwa członkowskie muszą spełniać określone wymogi dotyczące wydatków na obronność i mogą być zobowiązane do udziału w operacjach sojuszu. Dlatego decyzja o przystąpieniu do NATO jest ważnym krokiem, który wymaga starannego rozważenia.

Fot: Flickr / aut. eGuide Travel