Historia fińskich sił zbrojnych sięga początków niepodległości Finlandii w 1917 roku. W tym czasie Finlandia, która wcześniej była częścią Imperium Rosyjskiego, ogłosiła niepodległość i rozpoczęła proces tworzenia własnych sił zbrojnych. Pierwsze kroki w tym kierunku zostały podjęte w 1918 roku, w czasie wojny domowej, kiedy to rząd Finlandii zdecydował o utworzeniu narodowej armii, która miała pomóc w walce przeciwko białym Rosjanom, którzy próbowali odzyskać kontrolę nad krajem. Fińskie siły zbrojne były wtedy składane głównie z ochotników i były zorganizowane na zasadzie wojsk ludowych. Po wojnie domowej w 1918 roku Finlandia przystąpiła do budowy stałych sił zbrojnych. Pierwszym krokiem było utworzenie Fińskiej Obrony Narodowej, która składała się z ochotników oraz rezerwistów, którzy mieli przejść szkolenie wojskowe w czasie pokoju. W 1922 roku Finlandia podpisała traktat z Związkiem Radzieckim, w którym obie strony zobowiązały się do zachowania pokoju i nieagresji.
Jednak w 1939 roku Związek Radziecki zerwał ten traktat i zaatakował Finlandię, co rozpoczęło wojnę zimową. Fińskie siły zbrojne, które były wtedy słabo uzbrojone i przeszkolone, odparły jednak natarcie radzieckie i zadały Rosjanom duże straty. Wojna zakończyła się w marcu 1940 roku, kiedy to Finlandia podpisała pokój z Związkiem Radzieckim. Po wojnie zimowej Finlandia rozpoczęła intensywną modernizację swoich sił zbrojnych. W latach 1941-1944 Finlandia uczestniczyła również w wojnie kontynuacyjnej przeciwko Związkowi Radzieckiemu, po stronie Niemiec. Po zakończeniu wojny Finlandia zdecydowała się na prowadzenie neutralnej polityki zagranicznej, jednakże utrzymywała silne i nowoczesne siły zbrojne. Obecnie fińskie siły zbrojne składają się z armii lądowej, marynarki wojennej oraz lotnictwa wojskowego i są uważane za jedne z najlepiej wyszkolonych i wyposażonych sił zbrojnych w Europie.
Po II wojnie światowej Finlandia utrzymywała swoją neutralność wobec bloków wschodniego i zachodniego. W latach 50. i 60. XX wieku Finlandia skupiła się na rozwijaniu swojego przemysłu obronnego i wzmocnieniu swoich sił zbrojnych. W latach 80. i 90. XX wieku Finlandia zmniejszyła swoje wydatki na obronność, zgodnie z postępującą demilitaryzacją Europy. W 1995 roku Finlandia wstąpiła do Unii Europejskiej, ale nadal utrzymuje swoją politykę neutralności militarnej. Jednocześnie Finlandia utrzymuje bliskie stosunki z NATO i współpracuje z państwami członkowskimi w dziedzinie obronności. W 2014 roku Finlandia podpisała umowę o współpracy wojskowej z NATO, w celu wzmacniania bezpieczeństwa regionu.
Fińskie siły zbrojne są obecnie zaangażowane w różne operacje międzynarodowe, takie jak siły stabilizacyjne ONZ czy NATO. Ponadto, Finlandia jest zaangażowana w międzynarodową walkę z terroryzmem i przestępczością zorganizowaną. Fińskie siły zbrojne składają się z około 250 000 osób, z czego około 23 000 to regularne wojska i około 200 000 to rezerwiści. Fińskie siły zbrojne są bardzo dobrze wyszkolone i wyposażone, a ich technologia jest jedną z najnowocześniejszych w Europie. Fińskie siły zbrojne mają również bardzo wysoki poziom bezpieczeństwa, co wynika z ich skuteczności i gotowości do obrony swojego terytorium.
W Wojskach Lądowych Finlandii służy na co dzień 3,5 tys. żołnierzy kadry i szkolonych jest ok 21 tys. poborowych, a oprócz rocznie około 19 tys. rezerwistów przechodzi szkolenia odnawiające ich umiejętności. W siłach powietrznych Finlandii na co dzień służy około 3 tys. ludzi, ale ich liczebność w razie wojny może wzrosnąć do 38 tysięcy. W Marynarce Wojennej Finlandii służy ok. 6700 marynarzy. W razie wojny liczba marynarzy może wzrosnąć do 31,5 tysiąca. 3 z 4 baz morskich Finlandii znajduje się na północnym brzegu Zatoki Fińskiej, ponieważ głównym zadaniem tej formacji podczas wojny jest niedopuszczenie do wyjścia rosyjskich okrętów na Morze Bałtyckie. W ostatnich latach Finlandia zwiększyła swoje wysiłki w zakresie cyberbezpieczeństwa, ponieważ jest to coraz ważniejsze zagadnienie dla bezpieczeństwa państwa. W 2020 roku Finlandia powołała do życia specjalne centrum cyberbezpieczeństwa, które ma na celu wzmocnienie zdolności kraju do przeciwdziałania cyberatakami.
Fot: Flickr / aut. aixcracker