Wojna duńsko-szwedzka była krótkim konfliktem zbrojnym między Królestwem Danii i Norwegii a Szwecją. Wojna wybuchła w wyniku napięć na tle terytorialnym, a konkretnie w związku z kwestią Norwegii. W 1807 roku Wielka Brytania zaatakowała Kopenhagę, co spowodowało, że Królestwo Danii i Norwegii przystąpiło do kontynentalnego blokady kontynentu europejskiego przeciwko Brytyjczykom. Szwedzi widzieli w tym szansę, by odzyskać kontrolę nad Norwegią, którą utracili w wyniku wojen z XVII wieku. W maju 1808 roku Szwecja zaatakowała Norwegię, jednakże duńskie siły zdołały zablokować inwazję na południu kraju. W trakcie wojny doszło do kilku bitew, w tym do bitwy pod Toverud w czerwcu 1808 roku, w której Szwedzi ponieśli ciężkie straty. Ostatecznie, w styczniu 1809 roku, strony podpisały pokój w Jönköping, który zakończył konflikt. Wojna była stosunkowo krótka i nie miała większego wpływu na sytuację polityczną w Europie, ale zakończyła się dla Szwecji niepowodzeniem i potwierdziła dominację Królestwa Danii i Norwegii w regionie.

Ważne postacie: Gustaf Mauritz Armfelt

Gustaf Mauritz Armfelt był fińskim szlachcicem i dowódcą wojskowym, który żył w XVIII wieku. Był on jednym z najbliższych współpracowników króla Gustawa III Szwecji i pełnił wiele wysokich funkcji w rządzie. W trakcie wojny duńsko-szwedzkiej w latach 1788-1790 Armfelt pełnił funkcję dowódcy armii szwedzkiej w Finlandii. Był jednym z głównych architektów strategii szwedzkiej w tej wojnie, która miała na celu odbicie utraconych terenów na południowym wybrzeżu Finlandii. Armfelt miał jednak problemy z zaopatrzeniem i dyscypliną w swojej armii, co częściowo przyczyniło się do klęski Szwecji w tej wojnie. Po wojnie Armfelt powrócił do Sztokholmu i kontynuował swoją karierę polityczną jako członek rządu i doradca króla. Jego kariera została jednak przerwana przez aferę szpiegowską, w której został oskarżony o szpiegostwo na rzecz Rosji. Armfelt został skazany na śmierć, ale wyrok został zamieniony na dożywotnie wygnanie do Rosji. Tam spędził resztę swojego życia, zmarł w 1814 roku w swojej posiadłości w Karelii.

Christian August von Schleswig-Holstein-Sonderburg-Augustenburg

Christian August von Schleswig-Holstein-Sonderburg-Augustenburg był niemieckim księciem i dowódcą wojskowym, który żył w XVIII wieku. W czasie wojny duńsko-szwedzkiej w latach 1788-1790 pełnił funkcję dowódcy wojsk duńskich. Christian August był jednym z głównych architektów strategii duńskiej w tej wojnie, która miała na celu obronę terytoriów Danii i Norwegii przed agresją szwedzką. W początkowej fazie wojny Christian August odniósł kilka zwycięstw nad wojskami szwedzkimi, ale później został zmuszony do odwrotu. W wyniku swoich osiągnięć w wojnie Christian August został mianowany gubernatorem Norwegii. Podczas swojego urzędowania pracował nad poprawą sytuacji gospodarczej i społecznej w kraju. Był także aktywnym uczestnikiem życia kulturalnego i artystycznego Norwegii, wspierając rozwój sztuki i nauki. Christian August zmarł w 1810 roku, a jego potomkowie zostali dziedzicami kilku niemieckich księstw.